Salam...

"Personal musing inspired by past and ongoing experiences of my life…depicting how I feel and what comes hereafter. However it may also revolves around my personal whishes, hopes and beliefs which I often in doubt and wondering... what is the meaning of life.."

Total Pageviews

Followers

Monday, September 15, 2008

Sambutan raya dan duit yang kita ada: Satu perkaitan, satu pertalian utuh membantu mencapai keceriaan raya.

SEMALAM selak kain cadar, korek tabung, dapat la RM270, duit merah-merah lagi. Memang daripada awal bulan satu sumat RM30 sebulan dalam tabung tu (setiap kali lepas sumat buat-buat lupa, kalau ingat korek pulak kan).



Campur duit siling tukar kat bank tempohari campur RM270, jadi banyak jugalah. Bolehlah jadi pertolongan buat perbelanjaan keperluan raya. Macam tahun lepas habis juga RM200 beli baju raya kat anak saudara kat Sogo (masa jualan murah, murah ke? he he he. Best beli baju budak ni, rasa puas).


"Perbelanjaan raya memang kena rancang" kata Adnan masa sama-sama minum air dengannya depan kedai kat Indera Mahkota (masa dok Kuantan dulu). Gaji bukan banyak berlambak, bekerja di tempat lama berjaya menanamkan sifat suka beringat (walaupun banyak kali juga terbabas bila sampai ke Sogo).


"Kalu tak mengumpul daripada awal memang tak ada duit untuk beraya dengan ceria, mulalah pinjam sana sini". Kata Adnan lagi sambil menghembuskan asap Winston. Berkepul-kepul asap tu berterbangan malas..., pelan-pelan dan semakin jauh, sebelum hilang lenyap.


"Dan kita bukannya nak ceria sorang, kalau raya untuk kita sorang lain lah. Lepas mayang raya boleh tidur, he he he". Saya menambah sambil menyalakan rokok yang dipau daripada Adnan (seperti biasa, he he he).


Bila dah dewasa ni keceriaan keluarga paling penting. Jangan lupa ayah dan ibu, hulurlah sikit (kalu boleh dan mampu hulur banyak sikit berbanding yang selalu diberi sebelum ni). Dan sebut pasal keceriaan dan kebahgiaan kita tak dapat lari daripada...ada duit (tolong jangan kata kebahagiaan tak ada kena-mengena/hubung kait dengan adanya duit!, tolonglah, saya merayu... sempena ramadhan).



Duit-duit, di mana kau duit? ( ikut gaya lagu M. Nasir...)



Ada duit bolehlah kita beli baju raya yang elok sikit untuk anak/anak sedara ke, dapat sumbangkan duit perbelanjaan raya untuk persiapan di kampung ke, dapat beli biskut untuk buat balik kampung (jangan yang kampung pulak kita buat balik, he he he), kita sendiri pun mungkin nak baju baru, jeans baru dan sepatu baru. Dan jangan lupa budak-budak yang bertandang kat rumah kita, mereka tu bukan nak makan sangat... he he he.



Dengan duit RM270 tu, bila tambah lagi RM30 gaji akhir bulan ni jadi RM300. Yahoo, bolehlah buat belanja tampung sana sini. Tapi memanglah RM300 dan RM124 tu jauh daripada mencukupi, memang tak cukup, sebab itulah dah plan awal-awal sebahagian dari gaji bulan 9 ni akan diperuntukan untuk perbelanjaan sambut raya.



Rasa lega ada RM424 dalam tangan, setidak-tidaknya. Petang tadi ada dengar juga gosip-gosip jinak majikan akan beri duit raya. Gembira jugak rasa tapi takut pulak mengharap sangat, kalau tak dapat takut tertiarap...he hehe.



Jankaulu: Teringat lagi kata-kata Adnan, duit raya daripada majikan bukan tiket untuk beraya sakan ya....


4 comments:

danny said...

duit sape banyak ngat tuh?

azman said...

kalo dah byk sgt...pas la skit kat bekas anak murid 2001/2002 ni...xkan dah lupa...

Jankaulu said...

6, sori terlupa tulis `sekadar hiasan' kat gambar duit tu nan...he he he


duit ibarat bini tak boleh dipas pas, man oii...

azman said...

ye la nak tunggu org tu berbini tu lama sgt...kalo dah ada bini x letak gambar duit dah kat situ....hehehe....senang2 masuk blog sy...baru create..

Kadang-kadang

Kadang-kadang apabila realiti tidak menjadi, muncullah fantasi...

Home