Dasar Kanak-kanak Negara

Setiap semester saya selalu berkuliah mengenai dasar-dasar kerajaan yang berkaitan dengan ekonomi negara. Memang silibus Ekonomi Malaysia demikian rupa bentuknya (saya la yang buatnya, he he he). Antara yang saya ajar ialah Dasar Ekonomi Baru, Dasar Pembangunan Nasional, Dasar Penswastaan, Dasar Perindustrian Berat dan Dasar Tenaga Nsional (hanya menyebut beberapa dasar). Kesian pelajar saya kan? Sebab itulah saya tidak marah kalau mereka nampak mengantuk, he he he.

Sesekali nak juga rasanya mengajar dasar yang lebih `sosial' sifatnya, bukan ekonomi semata (wal hal ekonomi juga adalah sains sosial, dok gitu?). Sekarang saya mahu memperkatakan mengenai Dasar Kanak-kanak Negara (2008).

Kepada yang ada anak tu bolehlah kemaskini apa yang telah diamalkan sebelum ini bagi membantu tumbesaran anak-anak supaya membesar menjadi orang. Yang tidak ada anak tu janganlah bersedih sebab ramai lagi yang bukan sahaja tidak ada anak, tetapi tidak ada bini/laki, tidak ada kereta, rumah dan sebagainya. Hatta anak kucing pun tiada sudi menjenguk rumahnya.

Kalau kita kahwin dan membiak, dan anak-anak kita masih lagi di bawah 18 tahun, maka sahlah anak kita itu didefinasikan sebagai kanak-kanak (mengikut undang-undang). Angka 18 ini besar maknanya. Contohnya mereka bukan dalam golongan berstatus buruh. Kalau kita buat seks dengan mereka kita dicas sebagai merogol. Haaa...

Anak kita sedap jea minta itu ini...

Tahukah kita setiap kanak-kanak mempunyai hak? 

Haaa...memang ada kes di mana anak saman ibubapa. Bila kita dengar terus kita hina si anak sebab kononnya tidak mengenang jasa, budi, hidup dan sebagainya. Semua terkumpul kejahatan atas si anak. Kita lupa bahawa ayahnya mungkin malam-malam `selak kain' anaknya bila tidak dapat `selak kain' isterinya. Haaa. Adaaa...Ada. Bukan sahaja tak bertanggungjawab tetapi durjana.

Setiap kanak-kanak wajib diberi peliharaan oleh ibubapa. Dijaga seperti menyusun tupperware di atas rak. Teratur dan cermat, cantik dipandang jiran. Kita tidak boleh ambil mudah kerana ianya wajib. Kalau tak, tok sah beranak, menaniaya sahaja.  

Ada satu pasangan kawan kepada kawan saya (CRTO) sudah `berjanji' yang dalam perkahwinannya hanya ada `kita' sahaja. Maknanya mereka berdua sampai mati sahaja. Tidak ada anak. Saya tak nak komen apa-apa sebab kalau ada anak lepas tu dera, tidak berguna juga. Lagipun itu rumahtangga dia, tak perlulah kita masuk campur lebih-lebih. macamlah rumahtangga kita tak ada cacat celanya, huh!

Kembali kepada tajuk posting. Oleh kerana mak bapak kerja turun pagi balik petang, maka ada ramai kanak-kanak terabai, diabai dan mengabai. Jangan salahkan orang gaji jika anak kita lebih sayangkan mereka... Sebab itulah dasar ini mempunyai objektif iaitu:

1. Setiap kanak-kanak mempunyai hak untuk hidup dengan diberi jagaan, pemeliharaan, kasih sayang, perkhidmatan kesihatan, sokongan dan bantuan sosial;

2. Setiap kanak-kanak termasuk kanak-kanak kurang upaya mempunyai hak untuk dilindungi daripada sebarang bentuk pengabaian, penderaan, keganasan dan eksploitasi; dan seterusnya diberi habilitasi, rehabilitasi dan diintegrasi ke dalam keluarga dan masyarakat;

3. Setiap kanak-kanak mempunyai hak untuk perkembangan holistik dari segi fizikal, kognitif, bahasa, sosio-emosi, sahsiah dan kerohanian;

4. Setiap kanak-kanak mempunyai hak untuk bersuara, menyertai (turut serta) dan melibatkan diri mengikut tahap keupayaan dalam perkara-perkara yang berkaitan dengan kepentingan terbaik dan kesejahteraan mereka;

5. Kanak-kanak, ibu bapa, penjaga, komuniti dan masyarakat sedar akan hak kanak-kanak untuk kelangsungan hidup, perlindungan, perkembangan dan penyertaan; dan

6. Penyelidikan dan pembangunan mengenai kelangsungan hidup, perlindungan, perkembangan dan penyertaan kanak-kanak dilaksanakan dari semasa ke semasa.

37% penduduk negara kita adalah kanak-kanak, iaitu mencakupi sebanyak 10 juta orang lebih. Haaa... ramai tu. Sebab itulah kita kena ada dasar. Tidak boleh harapkan emak bapak mereka jea. Kena ada undang-undang baru mereka berdisiplin, manusia memang begitu. Masyarakat mestilah ada makanisma yang tertib membentuk kehidupan. 

Kanak-kanak  juga ada hak dibeli baju oleh ibubapa mereka

Sehubungan dengan itu Akta Kanak-kanak 2001 sudah diwujudkan. Ia merangkumi perlindungan bagi kanak-kanak bersangkutan dengan haknya sebagi kanak-kanak.

Jan: Akta Orang Bujang Telajak ada ke? He he he