"Dalam hidup ini kita tidak boleh mengalah atau kelihatan mengalah. Hidup ini benar-benar untuk orang yang kuat sahaja, jangan lemah..." Itulah kata-kata nasihat saya kepada salah seorang kawan saya yang hampir koma akibat masalah keluarganya. Saya tambah lagi kata-kata:
"Tengok saya ni, ...walaupun sebenarnya saya tidaklah orang paling bahagia, namun ia jauh lebih baik daripada sesetengah orang yang lebih merana hidupnya berbanding saya. Kita mesti tabah. Katalah hakikatnya kita adalah orang paling merana dalam dunia ini. Kita kena tabah juga kan...?Haa..."
Saya perlu berjalan terus. Mustahil untuk padamkan kenangan tetapi saya boleh terus melangkah menghadapi hari-hari yang mendatang. Merancang dan berharap. Saya insan biasa.
Kelihatan macam katil pulak kan? |
Sebab itulah saya mahu miliki pondok kecil ini. Ia akan menanti saya pada setiap hujung minggu.
Berukiran tradisi... |
Jan: Inilah saja pasal pondok buat kali ini, saya harap taman saya nanti cantik...
2 comments:
cptla mskkn yg dh siap... cntik n mhl tu regenya...
Cantiknya pondok...! Ukuran brape x brape besar ? Jenis kayu..? Harap bleh share... Tq n selamat beristirehat di pondok cantik :-)
Post a Comment