UNDILAH SAYA PRU 13
MOHAMAD SUKIMAN ISHAK
NO: 07 TAMPOI
Saya tahu benar kalau saya menceburi bidang politik, semua keburukan saya akan dicari, akan diburu oleh pihak yang mahu menjatuhkan saya. Mereka tidak akan fokos kepada betapa saya menjaga kesihatan, sayangkan alam sekitar, suka kucing, pandai buat kek pisang dan kek buahan, atau berkerjasama dengan pertubuhan anak-anak yatim. Tidak sesekali.
Pihak yang mahu menjatuhkan saya akan mencari-cari cerita saya untuk disensasikan supaya rakyat bukan saja tak memilih saya tetapi bencikan saya. Contohnya, seperti saya mandi bogel di Pulau Redang (walaupun peristiwa itu dah 20 tahun berlalu!), saya lari dari rumah, saya ponteng kelas tuisen, dan saya tidak ada semangat kesukanan (sebab tak minat bola?).
Dan saya yakin sangat-sangat-sangat ialah isu status saya. Ya lah kan orang tak kahwin mana boleh memimpin! Mereka beria jenakakan saya walaupun rumahtangga mereka macam kandang babi, bini dah jadi hamba, anak tak gi sekolah, bohsia/bohjan/bohdan dan diri mereka sendiri bukannya elok sangat. Hodoh bin bodoh.
Dan saya yakin sangat-sangat-sangat ialah isu status saya. Ya lah kan orang tak kahwin mana boleh memimpin! Mereka beria jenakakan saya walaupun rumahtangga mereka macam kandang babi, bini dah jadi hamba, anak tak gi sekolah, bohsia/bohjan/bohdan dan diri mereka sendiri bukannya elok sangat. Hodoh bin bodoh.
Keluarga saya pasti suruh saya bersabar. Memberi semangat. Mak saya mungkin suruh saya tarik diri daripada bertanding calon kerana tak sanggup melihat saya sedih dan darah tinggi naik mencanak. Ayah saya mungkin sedih bila berita tidak benar keluar dalam suratkhabar mengalahkan berita Aron Aziz. Mungkin ayah saya akan deman (sebab tak pergi kedai kopi, he he he)
Saya serba salah. Bila saya berkawan dengan bini orang, orang kata saya ambil kesempatan. Bila saya kawan dengan anak dara orang, saya dicop pemburu dara. Bila saya berkawan rapat dengan pemuda cun, saya dituduh mempunyai nafsu pelbagaian. Bila berkawan dengan kontraktor dituduh nak cari sponser kempen pilihanraya nanti.
Mungkin saya akan kerap termenung, sugul dan menangis. Bukan menangis kerana mendengar lagu 1000 Mawar alunan sura Kak Pah, tetapi menangis di atas sejadah pada setiap subuh yang sunyi... Mengangkat tangan menadah doa supaya allah berikan kekuatan, tunjukan kebenaran...haaa.
Nampak gayanya untuk masuk dalam bidang politik kita kena mesti banyak bersabar. Sabar tahan gaban. Bersemangat keras menterjemahkan perjuangan kita. Berusaha gigih dan percaya apa yang kita sedang bawak untuk masyarakat itu amat penting.
Jan: Tahniah kepada yang masuk bidang politik..., takziah kepada yang masuk politik dan merosakannya, he he he.
2 comments:
Saya masukkan link blog saudara ke dlm blog list 3 KM7.
terima kasih KM7, silakan
Post a Comment