Saya bangun lewat sebab nak elak daripada kena kemas umah dan basuh barangan majlis. Maklumlah bekas-bekas gulai lauk pauk sapa nak jawab? Saya lewatkan sebab saya juga tahu mak saya akan upah orang kampung merangkap kawan dia untuk setelkan apa-apa, namun ada juga saya kena basuh bocong gulai atas arahan adik perempuan saya.
Dan bila selesai saya ke Jerteh lagi. Rasanya inilah cuti saya yang paling banyak saya pergi ke Jerteh, biasanya saya duduk rumah dan jalan sekitaran sahaja. Nampaknya tiap-tiap hari gi jerteh. Saya beli berus gigi kerana dah beberapa hari saya tak berus gigi, saya juga beli pembersih muka sebab tak bawak balik hari tu. Muka saya yang berharga ini saya basuh dengan lux sahaja...
Saya juga mengikut adik saya ke Kuala Besut, dia nak beli kerepok. Saya pun tumpang sekaki juga beli dan nak hadiahkan kepada orang-orang tertentu.
Malamnya tibalah kepada acara berkareokea, Saya bawak lagu inggris kali ni tapi lagu-lagu lama dari koleksi VCD kareokea ayah saya. Saya nyanyi dengan perasaan sekali, saya tahu suara saya tak besat dan ada kemungkinan besar lari tempa...tapi saya sangat pasti saya lagukannya dengan penuh perasaan, perasaan yang mewakili keseluruhan kekecewan rasa hidup saya...(pulak dah).
Anak-anak saudara saya pilih lagu rancak-rancak. Kami bernyanyi sampai pukul 2 pagi lebih. Lepas tu saya terpaksa tidur sebab esok nak bangun pagi, nak bertolak...ke Muadzam.
Jankaulu: tak tahu nak cakap apa dah...
No comments:
Post a Comment