Dua hari lepas saya tidak dapat bawa kereta sebab saya letih sangat. Haus dan lapar. Saya duduk-duduk sahaja tanpa berbuat apa-apa. Tidak pernah pula saya merasa begini letih, lapar dan dahaga.
Saya tidak ikuti petua-petua daripada kawan-kawan saya. Saya hanya dengar sahaja tetapi tidak ada niat untuk melakukan seperti mereka. Saya tidak minum susu dengan kurma. saya ada pandangan saya sendiri.
Saya mengalu-alukan rasa lapar, dahaga dan letih.
Saya hadapi sahaja lapar, dahaga dan letih itu. Malah saya ada berdoa supaya saya lapar dan dahaga...
Jika diteliti puasa bukan sahaja menahan lapar dan haus, ia lebih jauh dari itu. Ianya bukan keupayaan menahan lapar dan dahaga semata-mata tetapi keupayaan mengawal diri dan bersyukur.
Saya mahu insaf atas kehidupan ini.
Gambar hanya hiasan... |
No comments:
Post a Comment