Pada sabtu yang lepas ketika hujan turun renyai-renyai dan bayu berpuput lembut, saya keseorangan diri ke pasar minggu. Entah mengapa tiba-tiba (sudah dua tiga hari) saya sangat terasa mahu makan buah salak.
Saya merayau seorang diri mencari gerai yang menjual buah salak. Sampai di hujung gerai, saya lega, saya nampak ada gerai buah-buahan. Saya nampak seorang makcik dan budak kecil jual buah salak. Saya suka buah salak, masa mak saya mengandungi saya, mak saya mengidam akan buah salak. Ayah dan tok key (ayah kepada ayah saya) saya panjat bukit mencarinya di Sungai Tong, Terengganu. Nampaknya sebelum kelahiran saya, saya sudah menyusahkan mereka...(baca dengan nada sedih, hiba dan redha...).
Tetapi posting ini bukan pasal mak saya mengandungkan saya. Ianya pasal seorang mak cik dan sekilo buah salak.
Dengan hati teruja (bagaikan peminat bola sepak yang ria kerana pasukannya menang), saya menghampiri gerai. Saya lihat selonggok buah salak berharga RM10. Memang ada yang murah sikit, tetapi saya beli yang RM10 sebab tentu sedap yang mahal (makcik tu pun beria kata sedap) dan sebab saya jatuh belas hati tengok makcik yang tanpa seurat rantai emas dan tanpa berbeg Hermes Birkin ((RM25,015 sebijik) atau Alexander McQueen (RM4,229 sebijik). Namun paling saya jatuh belas ialah melihat wajah sayu budak di sisi makcik tersebut. Mungkin itu cucu dia...mungkin dia yang bela cucu dia.
Selepas membeli, saya dengan lajunya (70km sejam) pecut balik ke rumah. Tak sabar rasanya nak makan buah salak, hati pula berdebar berahi. Tapi bukannya berahi seperti pasangan penganting menunggu malam pertama. Saya berahi (suka) buah salak.
Saya letak plastik atas meja terus rakus mengupas buah salak tersebut. Buah salak pertama...busuk. Buah salak kedua buruk di atasnya...
Jan: Saya maafkan makcik tersebut, saya halalkan segalanya... Saya redha...
3 comments:
Di sabah buah salak madu dalam rm3 - 5 sekilo
Maafkan sajalah... anggap je yg dia tak tau buah salaknya itu sebenarnya busuk..
murahnya LiILiZ,
Nong Andy, saya maafkan mak cik tu...terima kasih atas segalanya...
Post a Comment