Salam...

"Personal musing inspired by past and ongoing experiences of my life…depicting how I feel and what comes hereafter. However it may also revolves around my personal whishes, hopes and beliefs which I often in doubt and wondering... what is the meaning of life.."

Total Pageviews

Followers

Thursday, March 30, 2017

Kisah telur masin dan seorang mahasiswa UM (era 90an...)

Asrama Seksyen 17, Universiti Malaya...(abaikan aurat)


Universiti Malaya terletak di kawasan bandar, maka kos sara hidup di universiti ini adalah tinggi. Sekarang ini kos sara hidup lebih tinggi seiring dengan pembangunan ekonomi yang pesat.

Lebih kurang 25 tahun lalu seorang pelajar yang agak handsum tapi naif (he he he) telah berjaya melanjutkan pelajarannya di UM. Sebagai seorang budak kampung yang tak ternoda, (tidak bermakna pula budak bandar semuanya ternoda), beliau mendapati perbelanjaan harian adalah mahal berbanding di kampungnya.

Beliau bukanlah pula tergolong dari keluarga yang berada, namun ayahnya tetap mengirim duit belanja tambahan setiap bulan. 

Pernah beberapa kali beliau bertelagah dengan mak cik kantin/cafe kononnya makcik kantin/cafe itu tersalah kira (sebab jumlah bayaran makannya mahal). Terpaksalah mak cik kantin yang tak berdosa itu memperincikan bahawa seekor uudang itu adalah 80 sen harganya, dan kalau di kali 3?. Budak handsum itu tersipu malu di hadapan pelajar-pelajar lain yang turut beratur untuk membayar harga makanan. Bertambah malu ada pelajar-pelajar perempuan buat-buat senyum kambing. Namun nasib menyebelahinya sebab pelajar-pelajar perempuan yang beratur tersebut taklah lawa sangat...(he he). beliau hanya malu kepada perempuan yang lawa sahaja. Pelik.

Namun dalam kepayahan tersebut beliau tetap pergi menonton wayang, melawat zoo negara, masjid negara dan lain-lain, dan juga membeli kaset (album) seperti kebanyakan pelajar lain pada era itu. Bagaimana caranya beliau berjimat?

Caranya beliau berjimat cermat dengan memperuntukan hanya RM10 setiap hari. perbelanjaan harian tidak boleh lebih dari RM10 sehari termasuk segalanya (tambang bas, makan pagi, tengahari dan malam). Jika makan pagi terlebih mahal, makan tengah hari dikurangkan lauknya dan begitulah ejustmen dibuat. 

Kehidupannya sinonim dengan lagu-lagu Sharifah Aini (arwah) dan maggie. Lagu-lagu Sharifah Aini dan maggie tak dapat dipisahkan dalam hidupnya...ibarat Che ta dengan bulu mata, atau pembangkang dengan GST.

Kadang-kadang beliau membeli telur masin sebiji, dikerat dua untuk dua kali makan. Sebelah untuk tengahari dan baki sebelahnya untuk malam hari. Kejadian ini berlaku apabila loan dah nak habis...(baca dengan nada sedih...dan insaf). Beliau makan dengan nasi yang ditanak. Beliau begitu berjimat...mungkin sebab itulah terjawab mengapa kini beliau boros...(he he he mungkin kes balas dendam...).

Untuk berjaya beliau sabar dan sematkan di hati bahawa ersusah-susah dahulu bersenang-senang kemudian...

Beliau uga percaya makan banyak-banyak dulu, kemudiannya baru bersenam. he he he.

Jumpa lagi...



2 comments:

Anonymous said...

Cukup hebat saudara berjimat

Jankaulu said...

terima kasih, tetapi sekarang saya kurang berjimat...

Kadang-kadang

Kadang-kadang apabila realiti tidak menjadi, muncullah fantasi...

Home