Semalam saya memakai baju Melayu siap bersamping. Janggal rasanya sebab hari raya pun saya tidak bersamping. Saya menghormati majlis yang berkehendakan saya berpakaian sebegitu.
Saya sebenarnya mengajar pelajar degree tetapi saya telah dipinjamkan untuk mengajar di peringkat diploma. saya rela kerana saya rasa mampu menunaikan tanggungjawab tersebut.
Saya jarang keluar malam kerana takut dititik embun. Namun saya mahu bergembira juga. saya rasa tentu pelajar saya gembira melihat saya di majlis itu...
Bagus juga diadakan majlis sebegini kerana walaupun kami mempunyai jawatan yang sama, kami jarang berjumpa dan bertemu. Malah dalam satu jabatan pun kami amat sibuk.
Saya terkenang semasa menjadi guru, kami rapat kerana setiap hari berada dalam bilik guru ramai-ramai.
Semasa saya meninggalkan majlis ini ketika saya berjalan ke kereta saya, saya melihat bulan. Saya senyum pada bulan, dan saya ingati orang yang saya sayangi...
Dialah pernah menjadi paksi hati...
No comments:
Post a Comment